Στην όψη του μεγάλου μου έρωτα, λύγισες κι εσύ ψυχή μου
Μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε κι ούτε που καταλαβαίνουμε πως πέρασαν τόσα χρόνια. Έρχεται μία στιγμή που είναι τόσο μοναδική για να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσα πράγματα έχουν αλλάξει στη ζωή μας , πόσες εμπειρίες έχουμε αποκτήσει , πόσα χάσαμε και πόσα κερδίσαμε. Αυτή η στιγμή για τον καθένα είναι μοναδική, είναι η στιγμή που μας συγκλονίζει , μας προκαλεί σοκ και μπορεί να μας αλλάξει ολόκληρη τη νοοτροπία μας σε ένα βράδυ.
Αυτή η στιγμή θα μπορούσε να είναι η στιγμή που συναντήσαμε τον μεγάλο μας έρωτα ξανά! Είναι ένας, είναι μοναδικός κι ας πέρασαν τόσα χρόνια..Τον συνάντησες ξανά τώρα για κάποιο λόγο! Για να καταλάβεις τι έκανες τα χρόνια που δεν ήσουν πια κοντά του. Δεν χρειάζεται να δεις ρυτίδες στο πρόσωπο του για να καταλάβεις πόσες μέρες ΔΕΝ το έβλεπες δίπλα σου κάθε πρωί, αρκεί να αντικρίσεις τα μάτια του και θα τα δεις τόσο ίδια με τότε μα και τόσο διαφορετικά.
Πονέσατε, κλάψατε, θυμώσατε και απλά τώρα τα θυμάστε κι ενδεχομένως γελάτε, γιατί τι πιο όμορφο από το να γελάς με τα παλιά , τα άσχημα όταν ξέρετε κι οι δύο πως έχουν περάσει. Έτσι, συνειδητοποιείς πόσο έχετε αλλάξει , συνειδητοποιείς πόσα έμαθες και πόσα έμαθε κι εκείνος, συνειδητοποιείς πως ίσως να σας έκανε καλό το ότι ζήσατε χώρια γιατί αλλιώς μπορεί να μην έιχατε αυτή την εξέλιξη σαν άνθρωποι. Όμως μετά, βλέπεις τα κενά που ήρθαν σαν αποτέλεσμα όλου αυτού, αναρωτιέσαι που ήταν στις πιο σημαντικές στιγμές μου , που ήμουν εγώ στις πιο σημαντικές δικές του στιγμές? Κι αφού τον ήθελα να βρίσκεται εκεί , γιατί δεν ήταν? Και μετά σκέφτεσαι ποιος έφταιξε αλλά πολύ σύντομα το βγάζεις από το μυαλό σου , διότι αντιλαμβάνεσαι εγκαίρως πως αυτή η στιγμή που σε στιγμάτισε σου έδωσε απλόχερα συναισθήματα χαράς, νοσταλγίας, έκανε την καρδιά σου να σφίγγεται μέσα από το στήθος σου κι αυτό ήταν τόσο έντονο και τόσο απρόσμενο να σου ξανασυμβεί αφού τόσα χρόνια δεν συνέβαινε.
Τα παρατάς όλα και απλά κοιτάζεις να αξιοποιήσεις τον χρόνο που σου δίνεται μαζί του, για να πλημμυρίσεις πάλι απ' αυτά τα συναισθήματα και αν μπορείς γιατί όχι, να το μεταδόσεις και σε εκείνον. Εκεί καταλαβαίνεις και πάλι ένα μικρό νόημα από αυτό της ζωής, ποιο είναι αυτό το νόημα που όλοι λαχταρούν να βρουν , αν μέρος του δεν είναι να πλημμυρίζεις από όμορφα, αγνά συναισθήματα όταν συναντάς εκείνον τον μοναδικό άνθρωπο που ερωτεύτηκες?
Μεγάλωσες ψυχή μου και εξακολουθείς και κυριεύεσαι από την καρδιά μου , τι κι αν όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησες να επιβάλεις στο μυαλό μου να "τρέχει" πρώτο, στην όψη του πρώτου μου έρωτα , λύγισες κι εσύ . Μα ξέρω πως αυτό δεν θα γινόταν αν είχες καθαρίσει ψυχή μου , απ' όλα εκείνα που σε "πότιζαν" τα χρόνια που πέρασες μαζί του. Μεγάλωσα εγώ , μεγάλωσες κι εσύ ψυχή μου, κι αν πέρασες πολλά , η ίδια είσαι όπως τότε, η ίδια που δίνει χτύπο στην καρδιά μου εξαιτίας του μεγάλου μου έρωτα.
Αυτή η στιγμή θα μπορούσε να είναι η στιγμή που συναντήσαμε τον μεγάλο μας έρωτα ξανά! Είναι ένας, είναι μοναδικός κι ας πέρασαν τόσα χρόνια..Τον συνάντησες ξανά τώρα για κάποιο λόγο! Για να καταλάβεις τι έκανες τα χρόνια που δεν ήσουν πια κοντά του. Δεν χρειάζεται να δεις ρυτίδες στο πρόσωπο του για να καταλάβεις πόσες μέρες ΔΕΝ το έβλεπες δίπλα σου κάθε πρωί, αρκεί να αντικρίσεις τα μάτια του και θα τα δεις τόσο ίδια με τότε μα και τόσο διαφορετικά.
Πονέσατε, κλάψατε, θυμώσατε και απλά τώρα τα θυμάστε κι ενδεχομένως γελάτε, γιατί τι πιο όμορφο από το να γελάς με τα παλιά , τα άσχημα όταν ξέρετε κι οι δύο πως έχουν περάσει. Έτσι, συνειδητοποιείς πόσο έχετε αλλάξει , συνειδητοποιείς πόσα έμαθες και πόσα έμαθε κι εκείνος, συνειδητοποιείς πως ίσως να σας έκανε καλό το ότι ζήσατε χώρια γιατί αλλιώς μπορεί να μην έιχατε αυτή την εξέλιξη σαν άνθρωποι. Όμως μετά, βλέπεις τα κενά που ήρθαν σαν αποτέλεσμα όλου αυτού, αναρωτιέσαι που ήταν στις πιο σημαντικές στιγμές μου , που ήμουν εγώ στις πιο σημαντικές δικές του στιγμές? Κι αφού τον ήθελα να βρίσκεται εκεί , γιατί δεν ήταν? Και μετά σκέφτεσαι ποιος έφταιξε αλλά πολύ σύντομα το βγάζεις από το μυαλό σου , διότι αντιλαμβάνεσαι εγκαίρως πως αυτή η στιγμή που σε στιγμάτισε σου έδωσε απλόχερα συναισθήματα χαράς, νοσταλγίας, έκανε την καρδιά σου να σφίγγεται μέσα από το στήθος σου κι αυτό ήταν τόσο έντονο και τόσο απρόσμενο να σου ξανασυμβεί αφού τόσα χρόνια δεν συνέβαινε.
Τα παρατάς όλα και απλά κοιτάζεις να αξιοποιήσεις τον χρόνο που σου δίνεται μαζί του, για να πλημμυρίσεις πάλι απ' αυτά τα συναισθήματα και αν μπορείς γιατί όχι, να το μεταδόσεις και σε εκείνον. Εκεί καταλαβαίνεις και πάλι ένα μικρό νόημα από αυτό της ζωής, ποιο είναι αυτό το νόημα που όλοι λαχταρούν να βρουν , αν μέρος του δεν είναι να πλημμυρίζεις από όμορφα, αγνά συναισθήματα όταν συναντάς εκείνον τον μοναδικό άνθρωπο που ερωτεύτηκες?
Μεγάλωσες ψυχή μου και εξακολουθείς και κυριεύεσαι από την καρδιά μου , τι κι αν όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησες να επιβάλεις στο μυαλό μου να "τρέχει" πρώτο, στην όψη του πρώτου μου έρωτα , λύγισες κι εσύ . Μα ξέρω πως αυτό δεν θα γινόταν αν είχες καθαρίσει ψυχή μου , απ' όλα εκείνα που σε "πότιζαν" τα χρόνια που πέρασες μαζί του. Μεγάλωσα εγώ , μεγάλωσες κι εσύ ψυχή μου, κι αν πέρασες πολλά , η ίδια είσαι όπως τότε, η ίδια που δίνει χτύπο στην καρδιά μου εξαιτίας του μεγάλου μου έρωτα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου