Σε μίσησα από την πρώτη στιγμή που σε είδα

Σε "μίσησα" απ' όταν σε πρωτοείδα, από όταν μου έριξες  το πρώτο χαμόγελο! Πόσο εκνευριστικά όμορφος και γοητευτικός μπορούσες να γίνεις? Απογοητεύτηκα στα πρώτα λόγια σου, ήξερα όλη την κατάληξη. Μίσησα εσένα, μίσησα το ότι μπορούσες να με επηρεάσεις όπως ήθελες, μίσησα τη μυρωδιά σου και τη γεύση των χειλιών σου, το τσιγάρο που κάπνιζες και το ότι με τα "μαγικά" σου κόλπα , όντως τα κατάφερνες και με "έριχνες". Μισούσα το ότι ήξερα ότι σε ερωτεύομαι, Αγαπούσα το ότι έβλεπα ότι μπορώ να ξαναερωτευτώ τελικά. Μισούσα που πολλές φορές έκανα αυτό που ήθελες, Αγαπούσα το ότι προσπάθησα για σένα. Μισούσα τα κηρύγματα σου , Αγαπούσα τα "μαθήματα" που μου έδινες. Τώρα πάνε όλα, πλέον δεν υπάρχουν κηρυγματα, μαθήματα , ταχυδακτυλουργικά κόλπα, παθιασμένοι ή μη , χοροί, τώρα έμειναν ορισμένες στιγμές να θυμόμαστε και να γελάμε ή να κλαίμε. Τώρα πια, κατάλαβα πως οι δρόμοι μας ήταν παράλληλοι, κανένας μας δεν έστριψε έστω ελαφρά , ώστε να συναντηθούμε! Κρίμα..
Τι κι αν ο "κύκλος" δεν έκλεισε, όπως λες...
Δεν τον έκανες και ποτέ να ανοίξει απόλυτα! Κρίμα..

Σ' αγαπώ, σε μισώ - Μιχάλης Χατζηγιάννης